Egoizm, skłonności do manipulacji oraz przekonanie o własnej wyjątkowości — to tylko kilka cech definiujących osoby nazywane potocznie „narcyzami”. Egocentryczny styl osobowości to złożone zaburzenie psychiczne, które wymaga odpowiedniej diagnostyki i leczenia. Niestety, większość osób, wpisujących się we wzorzec osobowości narcystycznej, nie dopuszcza do siebie myśli, że potrzebuje pomocy. Sprawdź, jak wygląda życie z osobą narcystyczną w odniesieniu do relacji matka-dziecko
Jedną z możliwych cechą charakterystycznych dla matki, u której występuje narcystyczne zaburzenie osobowości, może być zazdrość wywołana wzrastającym poczuciem niezależności dziecka. W konsekwencji buduje ona schemat przywiązania oparty na korzyściach. Dobrym tego przykładem jest wywieranie presji na dziecku i zmuszanie go do zdwojonych wysiłków, tylko po to, aby zyskać aprobatę otoczenia i gratulacje za trud włożony w jego wychowanie czy osiągnięcie naukowe. Narcystyczna matka ma bardzo duże oczekiwania względem pociechy, które z czasem stają się niemożliwe do spełnienia. W każdym przypadku ma jeden cel — zdobyć poklask i być w centrum uwagi.
Matki z narcystycznym zaburzeniem osobowości są przekonane, że osiągnęły więcej niż inni. Aby udowodnić swoją wyjątkowość, mogą snuć fantazje o ponadprzeciętnych zdolnościach czy fałszować historie dotyczące ich osiągnięć. W efekcie budują w sobie przekonanie, że w ich towarzystwie mogą przebywać tylko wybrani. Kiedy znajdują się w otoczeniu ludzi, którzy w ich mniemaniu są gorsi — mniej inteligentni, atrakcyjni fizycznie czy ambitni — mogą przejawiać rażące poczucie wyższości. Narcystyczne matki bardzo często domagają się pochwał dotyczących ich osoby oraz publicznych deklaracji dotyczących wyjątkowej relacji z dzieckiem. Wszystko to sprawia, że nie potrafią współodczuwać i nie są w stanie zidentyfikować potrzeb swoich dzieci. Nie są także skłonne do utożsamiania się z uczuciami pociech, a każda sytuacja, wymagająca zaangażowania emocjonalnego, kończy się zazwyczaj wyrzutami bądź kłótnią.
Życie z narcystyczną matką to duże wyzwanie dla dzieci, które pozostawia trwałe piękno. Dorosłe dzieci narcyzów często mają obniżone poczucie własnej wartości i trudności z nawiązywaniem więzi z innymi ludźmi. Ciągła presja i dążenie do perfekcji mogą spowodować, że dorosła osoba nieświadomie powieli negatywne schematy w relacjach z własnym dzieckiem. Jeżeli chcesz uniknąć takiego scenariusza i uporać się ze schematami z dzieciństwa, niezbędne jest odpowiedni wsparcie psychologiczne. Spotkania z psychoterapeutą pozwolą ci przepracować dzieciństwo i oderwać się od schematu postrzegania świata oczami narcyza.
Tak, chociaż to bardzo trudne zadanie. W tym przypadku pomocna okazuje się terapia systemowa, która pomaga uzdrowić relacje między narcystyczną matką a dziećmi. Terapia rodziny stwarza komfortowe warunki do odbycia szczerej rozmowy, która prowadzi do rozpoznania emocji. Oczywiście, podstawą sukcesu takiej psychoterapii jest systematyczność oraz dobra wola obu stron.