Jeżeli czujesz, że praca nie przynosi Ci satysfakcji i każdego dnia zmuszasz się, aby realizować obowiązki zawodowe, prawdopodobnie dopadło Cię wypalenie zawodowe. To powszechnie występujący syndrom wywołany dynamicznym tempem życia, chronicznym zmęczeniem oraz permanentnym stresem związanym z wykonywaną pracą. Czy uczucie, że profesja, którą wykonywałeś przez wiele lat, w istocie nie jest dla Ciebie, może jednak ustąpić?
Problem wypalenia nie dotyka konkretnej grupy zawodowej. Brak satysfakcji z pracy, niezadowolenie z wykonywanego zajęcia i uczucie stałego zmęczenia, mogą wystąpić u osób wykonujących różne profesje. Nie ulega jednak wątpliwości, że największą grupę zdiagnozowanych przypadków stanowią przedstawiciele zawodów wymagających ciągłego kontaktu z ludźmi m.in. nauczyciele, lekarze, prawnicy, sprzedawcy czy managerowie wyższego szczebla. Wypalenie zawodowe często pojawia się u osób ambitnych, które chcą się stale rozwijać, ale z różnych względów nie dane jest im zaspokoić swoich oczekiwań zawodowych.
Terapeuci wyróżniają trzy stopnie wypalenia zawodowego. Pierwszy z nich, nazywany także stadium ostrzegawczym, cechuje się uczuciem przygnębienia i irytacji. W tym czasie mogą pojawiać się bóle głowy, bezsenność oraz inne dolegliwości somatyczne. U pacjenta, który jest w drugim stopniu wypalenia, występują trudności z wykonywaniem zadań. Osoba, która dotychczas była otwarta i przyjaźnie nastawiona do współpracowników i klientów, może przyjmować postawę biernej agresji, a wręcz okazywać pogardę. Trzecie stadium, zwane także chronicznym, wpływa na całokształt życia. Typowymi objawami są uczucie osamotnienia oraz pogorszenia zdolności poznawczych. Może się zdarzyć, że cała struktura osobowości ulegnie zachwianiu. W takim przypadku konieczna jest Interwencja psychologa lub psychoterapeuty.
Syndrom wypalenia zawodowego jest zazwyczaj leczony podczas psychoterapii indywidualnej. W przypadku poważniejszych stanów, kiedy u pacjenta zaczynają pojawiać się objawy zaburzeń depresyjnych, psycholog lub terapeuta mogą zarekomendować wizytę u psychiatry. Farmakoterapia w połączeniu z psychoterapią są niekiedy jedynym sposobem na osiągnięcie oczekiwanego efektu terapeutycznego. Nie ulega jednak wątpliwości, że to właśnie terapia odgrywa kluczową rolę w leczeniu wypalenia
Podczas sesji psychoterapeuta koncentruje się na pomocy psychologicznej. Pacjent zostaje wyposażony niezbędne narzędzia terapeutyczne, które pomagają mu radzić sobie ze stresem. Sam przebieg terapii zależy w dużej mierze od przyczyn rozwoju syndromu. Terapeuta może wypracować z pacjentem mechanizmy, dzięki którym nauczy się delegować zadania innym pracownikom, stawiać granicę i uczyć się korzystać z naturalnych zdolności. Czasami wsparciem terapii jest nauka przez pacjenta asertywności, zarządzania czasem oraz odpowiedniego wykorzystywania talentów.
Im wcześniej zgłosisz się na terapię, tym większa pewność, że osiągniesz satysfakcjonujące efekty leczenia.